Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2018

Call the midwife!

Call the midwife
Επειγόντως τη μαμή


Μία από τις πολυαγαπημένες μου σειρές εποχής είναι η "Call the midwife", από το ομώνυμο βιβλίο της Jennifer Worth. Πρόκειται για μια δραματική σειρά του BBC που παρουσιάζει τις αφηγηματικές ιστορίες μιας μαίας, έτσι όπως τις έζησε στο Ιστ Εντ, μια φτωχή συνοικία κοντά στο λιμάνι του Λονδίνου εν έτη 1950. 


Έχοντας βγάλει επτά σεζόν ως τώρα, η σειρά αυτή έχει γνωρίσει τεράστια επιτυχία, κυρίως στη Μεγάλη Βρετανία.  Μέσα από τη σειρά βλέπουμε να ξετυλίγονται ιστορίες από τη καθημερινή ζωή της μαίας και του κόσμου που ζούσε στο Ιστ Εντ εκείνη την εποχή. Παρακολουθούμε τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και τη θέση που είχε τότε η γυναίκα στο Λονδίνο. 


Οι μαίες που παρουσιάζονται στη σειρά μένουν στο μοναστήρι Νονάτους. Κάποιες από αυτές είναι Μοναχές και κάποιες όχι. Ανά διαστήματα νέες μαίες έρχονται και κάποιες φεύγουν. Οι ιστορίες που εκτυλίσσονται στην οθόνη μας μπορεί να φαντάζουν πολλές φορές παράξενες για τα δεδομένα της σημερινής εποχής, αλλά εκείνη τη περίοδο αυτά τα γεγονότα αποτελούσαν απλή καθημερινότητα.
Τον περασμένο Μάρτιο τελείωσε η έβδομη σεζόν και κάθε μία είχε 6-9 επεισόδια μέχρι τώρα. Η όγδοη σεζόν θα προβληθεί το 2019.


Σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας!

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2018

Τα πρώτα παιχνίδια του μωρού μου!


Από την ώρα που θα γεννηθούν, τα μωρά έχουν ανάγκη τους γονείς να ασχολούνται μαζί τους και αυτοί αποτελούν το πρώτο και μοναδικό αρχικά παιχνίδι τους. Ακόμη και η κουδουνίστρα δεν έχει, στην αρχή, κάποια ιδιαίτερη σημασία για τη διασκέδαση του μωρού, αφού δε μπορεί ακόμη ν' αντιληφθεί και ν' αντιδράσει. Η σωματική επαφή και η μυρωδιά της μαμάς είναι αυτά που έχουν πραγματική σημασία για το μωρό τον πρώτο καιρό.

Ωστόσο, η παραγωγή ήχων και μουσικής είναι χρήσιμο ερέθισμα για το νεογέννητο. Ένα κρεμαστό που παράγει μουσική ήταν το πρώτο πράγμα που αγοράσαμε για τη μικρή μας, όταν ακόμη ήμουν έγκυος. Αφότου γεννήθηκε, διάφορα δωράκια που παράγουν ήχους άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους από φίλους και συγγενείς. 

Στον δεύτερο μήνα της ζωής της, η μπέμπα μου άρχισε ν' ανταποκρίνεται στα παιχνίδια της, κάνοντας χαρούλες, προσπαθώντας να τους "μιλήσει" βγάζοντας μωρουδιακούς ήχους και κλαίγοντας μόλις βαρεθεί τη παρουσία τους. Ακόμη και τώρα στους δυόμιση μήνες όμως, ο μπαμπάς κι η μαμά εξακολουθούν ν' αποτελούν το βασικό παιχνίδι του μωρού.

Έτσι, το μωράκι διασκεδάζει πάρα πολύ με τραγούδια και χορούς στο μάρσιπο ή αγκαλιά με τη μαμά και τον μπαμπά. Επίσης, απολαμβάνει τις στιγμές που περνά μέσα στην ημέρα ξαπλωμένη μπρούμυτα στο κρεβάτι, τη κούνια ή το θώρακα του γονιού, προσπαθώντας να στηρίξει χεράκια και κεφαλάκι. Αυτό το τελευταίο συμβαίνει για ελάχιστα λεπτά, κάποιες φορές την ημέρα. Αυτό που λατρεύει όμως το μωράκι μου περισσότερο από όλα, είναι οι βόλτες με το αυτοκίνητο ή το καρότσι, όπου μπορεί να κοιμάται για ώρες, ξυπνώντας μόνο για να φάει.

Αυτοί είναι οι τρόποι διασκέδασης-απασχόλησης του μωρού μου μέχρι στιγμής. Σε μελλοντική ανάρτηση θα αναφέρω τους αγαπημένους της ήχους, μουσική και νανουρίσματα.

Ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλιά σας!

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2018

Εκφράσεις με ξύλο και η σημασία τους!


Κάτι που με διασκεδάζει πολύ είναι να μαθαίνω από πού προήλθαν διάφορες φράσεις που συνηθίζουμε να λέμε, ξέρουμε τι σημαίνουν, αλλά δε γνωρίζουμε από πού κρατάει η σκούφια τους.
Σε αυτή την ανάρτηση, θα δούμε μερικές εκφράσεις που έχουν ως βασική λέξη το "ξύλο". Φυσικά, σίγουρα υπάρχουν περισσότερες εκφράσεις με αυτή τη λέξη, αλλά εδώ θα δούμε μερικές από αυτές.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!


"Έφαγε το ξύλο της χρονιάς του" 
Είναι μια έκφραση που λέμε όταν θέλουμε να δείξουμε ότι κάποιος έφαγε πολύ ξύλο. Προέρχεται από τα βυζαντινά χρόνια, όταν οι παιδαγωγοί συνήθιζαν να δέρνουν τα παιδιά τον μήνα Αύγουστο, όταν δεν είχαν σχολείο, προκειμένου να είναι φρόνημα. Τον μήνα αυτό, τα παιδιά ήταν υποχρεωμένα να πηγαίνουν στους δασκάλους και να φάνε το ξύλο της χρονιάς. 

"Σε τρώει η μύτη σου, ξύλο θα φας"
Στην αρχαιότητα, οι Σπαρτιάτες πίστευαν πως αν τα παιδιά είχαν φαγούρα στη μύτη και ξυνόντουσαν, θα γίνονταν κακοί πολεμιστές και γι' αυτό τα έδερναν. Την έκφραση αυτή χρησιμοποιούμε και σήμερα, χαριτολογώντας. 

"Χτύπα ξύλο"
"Άπτεσθαι ξύλου" έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες, οι οποίοι πίστευαν ότι στους κορμούς των δέντρων κατοικούσαν νύμφες. Όταν λοιπόν ήθελαν να ζητήσουν την προστασία τους, χτυπούσαν το ξύλο του κορμού των δέντρων.Έτσι και σήμερα χρησιμοποιούμε την έκφραση αυτή σαν ευχή, ώστε να αποτρέψουμε κάτι να συμβεί.

"Ξύλινη γλώσσα"
Έκφραση που προέρχεται από την τσαρική Ρωσία, την υιοθέτησε η Γαλλία το 1980 και η Ελλάδα το 1985. Με αυτή τη φράση εννοούμε την γραφειοκρατική, πολιτική γλώσσα, που δεν έχει σκοπό να πει κάτι συγκεκριμένο, αλλά μιλά γενικά και αόριστα. Ουσιαστικά, με αυτά που λέει κάποιος δε καταλαβαίνει ούτε ο ίδιος τι θέλει να πει.

"Άνθρωπος αγράμματος, ξύλο απελέκητο"
Παροιμία που ήταν γραμμένη πάνω από τις έδρες στις τάξεις των σχολείων. Όπως το ξύλο που δεν έχει υποστεί επεξεργασία είναι άχρηστο, έτσι κι ο αγράμματος άνθρωπος δεν είναι χρήσιμος. Έκφραση υπερβολική, που σκοπό έχει να δείξει την αξία της μορφώσεως. 

Εσάς ποιες άλλες εκφράσεις με βασική λέξη το ξύλο σας έρχονται στο μυαλό και τι σημαίνουν;





Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2018

Νέο Ιστολόγιο!


Αγαπητοί φίλοι, μόλις σήμερα δημιούργησα ένα νέο ιστολόγιο. Σε αυτό θέλω να εκφράζω την άποψη μου για θέματα που αφορούν τη κοινωνία,, ανησυχίες της εποχής μας, τις ιδέες μου. Το Σάββατο έκανα μια ανάρτηση με τίτλο "Άλλο πατριωτισμός κι άλλο εθνικισμός", την οποία κατέβασα σήμερα και τη πρόσθεσα στο νέο μου ιστολόγιο ως πρώτη ανάρτηση.
Θεώρησα πως το θέμα αυτό ήταν πολύ διαφορετικό από τα θέματα του παρόντος ιστολογίου, κάπως "βαρύ" θα έλεγα. Δυστυχώς, τα σχόλια που είχατε κάνει μερικοί φίλοι διαγράφηκαν, οπότε εάν θέλετε αφήστε το σχόλιο σας στο νέο ιστολόγιο. Θα χαρώ πολύ να τα διαβάσω. Να είστε καλά κι ευχαριστώ για τη στήριξη!

Το νέο ιστολογιο για το οποίο έγινε λόγος παραπάνω ειναι:
mgnomi.blogspot.com

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2018

Το μεγαλείο του χορού!

Όταν ακόμη πήγαινα στο νηπιαγωγείο, οι γονείς μου με έστειλαν να μάθω μπαλέτο για δυο χρόνια. Με το που άρχισα να πηγαίνω στο δημοτικό σχολείο, ξεκίνησα μαθήματα παραδοσιακού χορού, κάτι που εξακολουθώ να κάνω μέχρι και σήμερα, έχοντας κάνει μερικά μόνο διαλείμματα σε ολόκληρη τη ζωή μου. Δε θα μπορούσα, λοιπόν, στο ιστολόγιο μου να παραλείψω θέμα σχετικά με τον παραδοσιακό χορό, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά ίσως να συμπεριλάβω παραδοσιακούς χορούς άλλων χωρών.

Αρχικά, ας δούμε τι είναι ο χορός. Χορός είναι η ρυθμική κίνηση, η ενστικτώδης αντίδραση που εξελίχθηκε μέσα από διάφορες πολιτισμικές επιρροές. Μέσα από αυτόν, ο άνθρωπος εκφράζει τα συναισθήματα του. Ο χορός είναι προϊόν του πολιτισμού κάθε λαού και γι'αυτό λαοί με υψηλό πνευματικό επίπεδο έχουν μεγάλη ποικιλία χορών.

Πηγή: thedanceclub.gr

Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι ο χορός ήταν δώρο των θεών στους ανθρώπους για να ξεχνούν τις σκοτούρες τους. Μέσα στους αιώνες, επινοήθηκαν διάφορα είδη χορών, όπως θρησκευτικοί, πολεμικοί, γυμναστικοί και άλλοι. Επίσης, χρησιμοποιούσαν τον χορό ως μέσο εκπαίδευσης των νέων, ακόμη και ως έκφραση της θρησκευτικής τους λατρείας, ως τέχνη στο θέατρο και ως μέσο εμψύχωσης πριν πάνε στον πόλεμο. Δε παρέλειπαν να χορεύουν σε συμπόσια, γάμους, ακόμη και στον θάνατο με θρήνους.

Πηγή: enroi.gr
Στην Ελλάδα έχουμε πάρα πολλούς παραδοσιακούς χορούς, καθώς και μεγάλη ποικιλία σε αυτούς. Έτσι, οι ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες, είτε ανάλογα με τον τρόπο που χορεύονται (κυκλικοί, αντικριστοί κλπ), είτε ανά περιοχή (νησιωτικοί, ηπειρωτικοί κλπ), είτε ανάλογα με το φύλο (αντρικοί, γυναικείοι, μικτοί) και άλλα. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τον χορό τόσο σημαντικό, που είχαν ορίσει ακόμη και προστάτιδα γι' αυτόν. Η μούσα Τερψιχόρη απολαμβάνει αυτόν τον ρόλο. 

Κλείνοντας, ας σημειώσουμε πως όταν μαθαίνουμε παραδοσιακούς χορούς, ουσιαστικά μαθαίνουμε τον τρόπο ζωής των προγόνων μας, τον πολιτισμό μας.

Ελπίζω να σας αρέσει το νέο θέμα μου!

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2018

Ελληνική Μυθολογία - Τα παιδιά του Κρόνου και της Ρέας!


Ο μύθος για να δημιουργηθεί χρειάζεται η διάνοια να συνδυαστεί με τη φαντασία και οι αρχαίοι Έλληνες το κατείχαν πολύ καλά αυτό. Σε κάθε μυθολογία του κόσμου υπάρχει ένα ζευγάρι που αποτελεί τους γονείς ή τους αρχηγούς ή τους ανώτατους από όλους τους υπόλοιπους θεούς. Έτσι, στη σκανδιναβική μυθολογία έχουν τον Όντιν και τη Φρέγια, στην αιγυπτιακή υπάρχουν η Ίσις κι ο Όσιρις κλπ. Για τους αρχαίους Έλληνες, ο Δίας και η Ήρα είναι το ανώτατο ζεύγος ανάμεσα στους Ολύμπιους.


Η Ήρα ήταν το μεγαλύτερο παιδί του Κρόνου και της Ρέας, ενώ ο Δίας ήταν ο Βενιαμίν της οικογένειας. Κάποτε ο Δίας κατόρθωσε να ξελογιάσει τη μεγαλύτερη αδερφή του και να τη κάνει παντοτινή και μοναδική σύζυγό του, παρόλο που συνεχώς την απατούσε, προκαλώντας την αθεράπευτη και τρομερή ζήλια της.
Στα βίντεο που παραθέτω μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες για κάθε θεό και θέα ξεχωριστά.


Η Εστία ήταν η θεά που απολάμβανε το σεβασμό όλων, θεών και ανθρώπων, ανεξαιρέτως. Είναι μια από τις τρεις παρθένες θεές και δεν είχε ποτέ αποκλειστικά δικό της ναό λατρείας. Αντίθετα, η Εστία ήταν η μοναδική θεά που λατρευόταν παντού, αφού στο κέντρο κάθε πόλης, σπιτιού και ναού υπήρχε μια εστία, δηλαδή βωμός προς τιμήν της ομώνυμης θεάς. Τη θεά Εστία προσπάθησαν να ξελογιάσουν, χωρίς επιτυχία, ο Ποσειδώνας κι ο Απόλλωνας.


Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι ο Ποσειδώνας στήριζε πάνω του τη Γη, όπως ο Άτλας τον Ουρανό. Κι αυτό γιατί θεωρούσαν πως η γη ήταν ένα τεράστιο νησί επάνω στη θάλασσα. Στη Κρήτη θεωρούνταν και χθόνιος Θεός και για αυτό κάποιες φορές λατρευόταν μαζί με τη Δήμητρα. Στην Αθήνα, έχασε στον διαγωνισμό που είχε με την Αθηνά για την ονομασία της πόλης. Ο ίδιος είχε χτυπήσει τον βράχο της Ακρόπολης, κάνοντας τον να βγάλει νερό, το οποίο όμως δεν ήταν πόσιμο.


Η θέα Δήμητρα αγαπούσε τους ανθρώπους και περνούσε τον περισσότερο χρόνο στη γη κοντά τους. Κάποτε αγάπησε πολύ κι έσμιξε με έναν θνητό, τον Ιασίονα με τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον Πλούτο. Ο Δίας μόλις έμαθε για αυτό το σμίξιμο, θύμωσε, επειδή δεν ανεχόταν οι θεές να σμίγουν με θνητούς. Έτσι, έριξε έναν κεραυνό στον Ιασίονα, σκοτώνοντας τον. Ο Ποσειδώνας κάποτε ξελόγιασε τη Δήμητρα και μαζί απέκτησαν τη Δέσποινα, της οποίας το όνομα δεν επιτρεπόταν να ειπωθεί και τον Αρίωνα, ένα άλογο με μαύρη χαίτη.


Τον Άδη που βασίλευε στον Κάτω Κόσμο οι άνθρωποι απέφευγαν να αποκαλούν με το όνομα του, επειδή τον φοβόντουσαν. Έτσι, του είχαν δώσει πολλά προσωνύμια. Ο Αισχύλος τον ονόμαζε "Δία που φιλοξενεί στο παλάτι του νεκρούς". Μεταξύ άλλων τον ονόμαζαν και υποχθόνιο ή Πλούτωνα.



Σας Ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλιά σας!

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2018

Οι νύχτες του Χειμώνα!


Χειμωνιάτικες νύχτες! 
Αμέσως έρχεται στο μυαλό το αγαπημένο σε όλους μας χουχούλιασμα. Ο χειμώνας δε θα έλεγα ότι είναι η αγαπημένη μου εποχή κι αυτό γιατί δεν αγαπώ το κρύο. Παρόλα αυτά, οφείλω να ομολογήσω ότι έχει κι ο χειμώνας τις ομορφιές του. Ένα παράδειγμα είναι οι νύχτες που περνούν παρέα με την οικογένεια, στη ζεστασιά του σπιτιού, της κουβερτούλας στον καναπέ, στην αγκαλιά του αγαπημένου. 



Οι νύχτες του χειμώνα περνούν με ενδιαφέρουσες ταινίες και σειρές, τρώγοντας υγιεινές τροφές, όπως μπρόκολο, κουνουπίδι και κάστανα. Καμιά φορά και ακτινίδια έχει το μενού ή ένα τοστάκι. Σπανιότερα, ποικιλία τυριών κι αλλαντικών συνοδεύονται από ένα ποτήρι κρασί. Άλλες φορές , η ύπαρξη παρέας, φίλων ή συγγενών επιβάλλει τη δημιουργία σπιτικής πίτσας, τη συνταγή της οποίας θα βρείτε εδώ: 

Καμιά φορά το βράδυ μου αρέσει να πίνω χαμομήλι πριν κοιμηθώ, ενώ άλλες φορές χαλαρώνω με μια κούπα λουίζα ή τσάι με διάφορες γεύσεις. Πιο σπάνια, θα προτιμήσω μια κούπα ζεστό κακάο ή σοκολάτα. Τα πάντα συνοδεύονται από χαμηλό φωτισμό, θα ήταν τέλεια βέβαια αν το διακριτικό αυτό φως αναδυόταν από ένα τζάκι.

Τέλος, αυτή την ώρα βρίσκω συνήθως ευκαιρία να ασχοληθώ με τον εαυτό μου, όπως να βάλω μια κρεμούλα ή να βάψω νυχάκια.

Εσείς πώς περνάτε τα χειμωνιάτικα βράδια σας;

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018

Dominations!


Ένα ακόμη ενδιαφέρον παιχνίδι με το οποίο ασχολούμαι τον τελευταίο καιρό είναι το Dominations. Η φιλοσοφία του παιχνιδιού αυτού είναι να δημιουργείς μια πόλη, ένα χωριό, καθώς και άμυνα για αυτό, αφού αργότερα θα μπορείς αν θέλεις να συμμετέχεις σε μάχες με παίκτες από όλο το κόσμο.




Καθώς αναβαθμίζεις τη πόλη σου, σου δίνει τη δυνατότητα να επιλέξεις τη φυλή στην οποία θέλεις να ανήκεις, την οποία μπορείς να αλλάξεις ανά πάσα στιγμή. Οι φυλές μεταξύ των οποίων έχεις να επιλέξεις είναι αρκετές και διάφορες, όπως Έλληνες, Ρωμαίοι, Βίκινγκς κ.α. Κάθε φυλή διαθέτει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.






Παράλληλα, σου δίνει από την αρχή τη δυνατότητα να κάνεις μάχες, όχι με άλλους παίκτες, προκειμένου να μαζέψεις χρήματα και φαγητά, τα οποία σου χρειάζονται για τις αναβαθμίσεις σου και για τη δημιουργία στρατού. Ωστόσο, χρήματα μπορείς να μαζέψεις από τα καραβάνια σου και τα ορυχεία. Αντίστοιχα, φαγητό μπορείς να μαζέψεις από τα δέντρα σου κι από το κυνήγι.





Το Dominations είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον παιχνίδι, καθόλου εθιστικό, αφού δε μπορείς να αφιερώσεις πολύ χρόνο σε αυτό. Αυτό συμβαίνει γιατί χρειάζεται συνεχώς να αναβαθμίζεις τα πάντα στη πόλη σου και αυτό χρειάζεται χρόνο.

Σας ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια σας!




Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...